Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların akabinde yaralar sarılmaya başlandı.
6 Şubat’ta yaşanan ve birçok vilayette hissedilerek büyük yıkımlara, 42 binin üzerine can kaybına neden olan zelzele, yürekleri dağladı.
İlk andan itibaren afet bölgesinde olan arama-kurtarma grupları, vakte karşı yarışta büyük bir uğraş ortaya koydu.
İlerleyen saatlerde yaşanan mucizevi kurtuluşlar, acının ortasında adeta teselli oldu.
Bu süreçte kahraman madenciler de alanda hummalı çalışmalar yürüttü.
Enkazdan çok sayıda vatandaşı sağ olarak çıkaran madenciler, şiddetli sürecin en büyük işçilerinden oldu.
Maden personelleri enkazda çalışma başlattı
Depremden etkilenen vilayetlerden biri olan Gaziantep’te bir madencinin anısı ise yüzlerde buruk bir tebessüm bıraktı.
Nurdağı ilçesi Yavuzselim Mahallesi’nde 8 katlı His Apartmanı da yıkıldı.
Manisa’nın Soma ilçesinden bölgeye arama-kurtarma çalışmaları için giden maden çalışanları, apartmanın enkazında çalışma başlattı.
138’inci saatte kurtarıldı, ailesini kaybetti
AFAD yetkililerinin ses duyması üzerine arama-kurtarma çalışmalarını ağırlaştıran maden personelleri, enkazdaki İkranur Arslan’a ulaştı.
İkranur ile kendisine birinci ulaşan ve 138’inci saatte kurtaran maden emekçisi Ramazan Gök arasındaki cep telefonu kamerasına yansıyan diyalog, gündem oldu.
Aynı enkazda 1 gün sonra İkranur’un babası Teyfik Arslan, annesi Dürdane Arslan, kardeşleri İrem Parıltı, Abdullah Kadir ve Hacı Eymen’in ise cansız vücutlarına ulaşıldı.
“LGS imtihanı olacak mı diye sordu”
İkranur’u enkazdan kurtaran, evli ve 1 çocuk babası maden çalışanı Ramazan Gök, yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
Biz o gün olağanda öbür bir enkaza gitmiştik. AFAD takımları bir ses duymuş, aygıtlarla dinlemeye başladılar. Ben de olduğunu kestirim ettiğim kata inerek dinleme yaptım. ‘Yardım edin’ diye boğuk bir ses duydum ve bayan sesi olduğunu anladım. Direkt bulunduğumuz katta 8 metre ilerledik. Aşağı katta olduğunu anlayınca aşağı kata yöneldik. 60’a 60 santimetre olacak biçimde bir delik deldik. Önümüze kanepe çıktı ve bizi yarım saat kadar çok zorladı. İkranur, aklı başında olduğu için bize çok yardımcı oldu. Işığı yakıp, ‘Işığı görebiliyor musun’ diye sorduk. Bize ışığın solundan geldiğini ve bir bazanın üzerinde olduğunu söyledi. Kendisine ulaştıktan sonra kurtarılacağını anlayınca artık enkaz muhabbeti olağan konut muhabbetine döndü.
Önce adımı akabinde da ‘Evli misin, çoğun var mı’ diye sordu. Adımın Ramazan olduğunu, evli olduğumu söyledim. 1 oğlum olduğunu lakin kızım olmadığını söyleyip, ‘Sen kızım olur musun’ diye sordum. ‘Olurum’ dedi. Kendisine ulaştıktan sonra kurtarma çalışması yaklaşık 4 saat sürdü. Son yarım saatinde kurtarılacağını anlayınca çok rahattı, ‘LGS imtihanı olacak mı’ ve ‘Gözlüğüm kayboldu, gözlük alır mısın’ diye sordu.
“Ailesi İkranur’a sahip çıkacağını söyledi”
Yakınlarının müsaade vermesi halinde İkranur’u evlat edinebileceğini de lisana getiren Gök, kelamlarına şöyle devam etti:
Tüm ailesini kaybetti. Geride bir tek o kaldı. Kurtarılmadan evvel benden, ablasının da kurtarılmasını istedi. Ablası yatağın altında kaldığı için boğulmuştu, kurtaramadık. O bizi üzdü. Kızım olmasını istiyordum. Halasının oğlu ile görüştüm. O da ailesinin İkranur’a sahip çıkacağını söyledi. Bunun üzerine en azından bana göstermelerini istedim. Kabul ettiler.
Kaynak: Ensonhaber
